rozpuścić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}jak dziadowski bicz {{/stl 13}}{{stl 7}} popsuć kogoś, rozpuścić z powodu braku wymagań, rygoru, wskutek nadmiernej swobody postępowania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko rozpuszczone jak dziadowski bicz. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpuścić — dk VIa, rozpuścićpuszczę, rozpuścićcisz, rozpuścićpuść, rozpuścićcił, rozpuścićpuszczony rozpuszczać ndk I, rozpuścićam, rozpuścićasz, rozpuścićają, rozpuścićaj, rozpuścićał, rozpuścićany 1. «sporządzić roztwór (jednolitą fizycznie mieszaninę)… … Słownik języka polskiego
rozpuścić — pot. Rozpuścić język, gębę, jęzor, posp. mordę, ozór, pysk a) «zwymyślać kogoś nie przebierając w słowach»: (...) czego pan mordę rozpuszczasz przy moim sekretarzu, co? T. Dołęga Mostowicz, Kariera. b) «rozgadać się niepotrzebnie, powiedzieć zbyt … Słownik frazeologiczny
rozpuścić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozpuszczać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
otworzyć [rozewrzeć, rozedrzeć, rozpuścić] gębę [i syn.] ( — otworzyć [rozewrzeć, rozedrzeć, rozpuścić] gębę [i syn.] ({{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś}{{/stl 8}}) {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć krzyczeć na kogoś w sposób ordynarny, wulgarny, awanturować się z kimś, używając wyzwisk i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpuszczać się – rozpuścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ciałach stałych: ulegać rozpuszczeniu, tworzyć jednolity roztwór : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieszaj, dopóki galaretka nie rozpuści się w wodzie. Złoto rozpuszcza się tylko w wodzie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpuszczać — → rozpuścić … Słownik języka polskiego
rozpuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpuszczaćam, rozpuszczaća, rozpuszczaćają, rozpuszczaćany {{/stl 8}}– rozpuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozpuszczaćpuszczę, rozpuszczaćci, rozpuszczaćpuść, rozpuszczaćpuszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porozpuszczać — dk I, porozpuszczaćam, porozpuszczaćasz, porozpuszczaćaj, porozpuszczaćał, porozpuszczaćany 1. pot. «rozpuścić (kolejno) wiele osób, pozwolić wielu osobom rozejść się w różne strony» Porozpuszczać pracowników na urlopy. 2. pot. «rozpieścić,… … Słownik języka polskiego
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
jęzor — Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym jęzorem zob. język 1. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z jęzorem zob. gęba 1. Chlapnąć jęzorem zob. chlapnąć. Jęzor kogoś świerzbi, zaświerzbił zob. świerzbić 1. Latać z jęzorem… … Słownik frazeologiczny
